Γράφει ο Αντώνης Κρούστης
Η μονάδα μέτρησης ενέργειας είναι το Ej (exajoules) και αυτό που χρειάζεται κάθε χρόνο η ανθρωπότητα είναι 400 Ej. Η κύρια πηγή ενέργειας είναι το πετρέλαιο το οποίο καλύπτει τα 370 Ej και τα 30 ej από άλλες πηγές ενέργειας.( πυρινικη,αιολικη, υδροηλεκτρική, ηλιακή, βιοκαυσιμα).
Ο ρυθμός ανάπτυξης των αναπτυσσόμενων χωρών (Κίνα ,Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Τουρκία, Ρωσία, κλπ) υπολογίζεται ότι μέχρι το 2050 θα αυξήσει τις παγκόσμιες ανάγκες σε...
900-1200 ej.
Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας είναι αδύνατον να καλύψουν την διαφορά, ενδεικτικά αναφέρω ότι μόνο το 5% των χωρών έχουν επαρκείς αέρηδες για να δημιουργήσουν ενέργεια ικανή να παραξει ρεύμα, θερμότητα κλπ., επίσης όλο το βόρειο ημισφαίριο αδυνατεί να εκμεταλλευτεί την ηλιακή ενέργεια (πέρα από το υψηλό κόστος ) λόγω έλλειψης ηλιοφάνειας, το νότιο έχει πρόβλημα υδάτινων πόρων για να παραξει υδροηλεκτρική, η πυρηνική ενέργεια χρειάζεται ουράνιο το οποίο και περιορισμένο είναι και βρίσκεται στους ωκεανούς με τεράστιες δυσκολίες εξόρυξης του, όσο για τα βιοκαυσιμα φτάνουμε στα όρια της ουτοπίας.
Δεν μπορεί να στηθεί το σενάριο ότι η παγκόσμια οικονομία θα κινείται με διαφορετικές πήγες ενέργειας και να εξάγει η μια χώρα στην άλλη . Το κόστος θα είναι μεγαλύτερο , και στην παραγωγή τους και στην μεταφορά τους.
Το πετρέλαιο που αποτελεί λύση, μιας και έχει προσαρμοσθεί όλη η παγκόσμια οικονομία σ΄αυτό, τα αποθέματα είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να καλύψουν την ανάπτυξη.
ΑΡΑ; Ο περιορισμός της προσφοράς θα πλήξει την ζήτηση. Αυτό σημαίνει ότι η ποθούμενη ανάπτυξη θα φρενάρει, μάλλον απότομα..
Οι αναπτυγμένες χώρες δεν θα ήθελαν να χάσουν το βιοτικό επίπεδο που έχουν εξασφαλίσει για τους πολίτες τους , οι αναπτυσσόμενες χώρες θα ήθελαν να διατηρήσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης που έχουν πετύχει έως τώρα και οι υποανάπτυκτες πολύ θα ήθελαν να ξεφύγουν από τα όρια της επιβίωσης.
Ο κεντρικός σχεδιασμός αναδιανομής της ενέργειας θα επιφέρει παρεμβάσεις στην ελευθέρια των ανθρώπων , ιδιαιτέρως αυτών που την απολαμβάνουν δεκαετίες τώρα , χωρίς να είναι σίγουρο ότι μπορούν να βοηθηθούν οι υπόλοιπες χωρες.
Το αδιέξοδο λοιπόν φαντάζει πλέον σαν βεβαιότητα. Και οι δυο περιπτώσεις θα φέρουν εξεγέρσεις , αναταραχές, εκποίηση κεκτημένων, και οι βίαιες αλλαγές πιθανούς πολέμους που θα αποσκοπούν στον έλεγχο των πηγών ενέργειας.(δηλ.των πετρελαίων)
Θα αφήσουμε την αυθόρμητη τάξη να ισορροπήσει τα φαινόμενα; ή θα παρέμβουμε ; (το τελευταίο με φοβίζει περισσότερο).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: λόγω των ενεργειακών αδιεξόδων, βρισκόμαστε σ’ένα κομβικό σημείο ,σ’ένα μεταβατικό στάδιο , η ανθρωπότητα βιώνει τους πόνους ενός τοκετού που δεν γνωρίζει τι κυοφορει,οι τράπεζες χάνουν την ρευστότητα τους, οι εταιρείες τους πελάτες τους, τα προϊόντα ακριβαίνουν, τα κοινωνικά κράτη αδυνατούν να προσφέρουν προστασία στους πολίτες και οι πολιτικές δυνάμεις και ιδεολογίες αδυνατούν να προσφέρουν λύσεις που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα που έρχεται.
Ποιος άραγε έχει την δύναμη να αλλάξει τον κόσμο;
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Ποτέ άλλοτε η γνώση δεν είχε τη δύναμη που έχει σήμερα. Είναι η κυρίαρχη τάξη. Την κατέχουν λίγοι και ωφελούνται όλοι.
Και για να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα, πότε θα περάσει η κρίση; Η απάντηση είναι ότι πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε φτωχά και το ερώτημα είναι αν ζούμε και αξιοπρεπώς
πηγη:Fileleftheros1966.blogspot.com
Η μονάδα μέτρησης ενέργειας είναι το Ej (exajoules) και αυτό που χρειάζεται κάθε χρόνο η ανθρωπότητα είναι 400 Ej. Η κύρια πηγή ενέργειας είναι το πετρέλαιο το οποίο καλύπτει τα 370 Ej και τα 30 ej από άλλες πηγές ενέργειας.( πυρινικη,αιολικη, υδροηλεκτρική, ηλιακή, βιοκαυσιμα).
Ο ρυθμός ανάπτυξης των αναπτυσσόμενων χωρών (Κίνα ,Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Τουρκία, Ρωσία, κλπ) υπολογίζεται ότι μέχρι το 2050 θα αυξήσει τις παγκόσμιες ανάγκες σε...
900-1200 ej.
Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας είναι αδύνατον να καλύψουν την διαφορά, ενδεικτικά αναφέρω ότι μόνο το 5% των χωρών έχουν επαρκείς αέρηδες για να δημιουργήσουν ενέργεια ικανή να παραξει ρεύμα, θερμότητα κλπ., επίσης όλο το βόρειο ημισφαίριο αδυνατεί να εκμεταλλευτεί την ηλιακή ενέργεια (πέρα από το υψηλό κόστος ) λόγω έλλειψης ηλιοφάνειας, το νότιο έχει πρόβλημα υδάτινων πόρων για να παραξει υδροηλεκτρική, η πυρηνική ενέργεια χρειάζεται ουράνιο το οποίο και περιορισμένο είναι και βρίσκεται στους ωκεανούς με τεράστιες δυσκολίες εξόρυξης του, όσο για τα βιοκαυσιμα φτάνουμε στα όρια της ουτοπίας.
Δεν μπορεί να στηθεί το σενάριο ότι η παγκόσμια οικονομία θα κινείται με διαφορετικές πήγες ενέργειας και να εξάγει η μια χώρα στην άλλη . Το κόστος θα είναι μεγαλύτερο , και στην παραγωγή τους και στην μεταφορά τους.
Το πετρέλαιο που αποτελεί λύση, μιας και έχει προσαρμοσθεί όλη η παγκόσμια οικονομία σ΄αυτό, τα αποθέματα είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να καλύψουν την ανάπτυξη.
ΑΡΑ; Ο περιορισμός της προσφοράς θα πλήξει την ζήτηση. Αυτό σημαίνει ότι η ποθούμενη ανάπτυξη θα φρενάρει, μάλλον απότομα..
Οι αναπτυγμένες χώρες δεν θα ήθελαν να χάσουν το βιοτικό επίπεδο που έχουν εξασφαλίσει για τους πολίτες τους , οι αναπτυσσόμενες χώρες θα ήθελαν να διατηρήσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης που έχουν πετύχει έως τώρα και οι υποανάπτυκτες πολύ θα ήθελαν να ξεφύγουν από τα όρια της επιβίωσης.
Ο κεντρικός σχεδιασμός αναδιανομής της ενέργειας θα επιφέρει παρεμβάσεις στην ελευθέρια των ανθρώπων , ιδιαιτέρως αυτών που την απολαμβάνουν δεκαετίες τώρα , χωρίς να είναι σίγουρο ότι μπορούν να βοηθηθούν οι υπόλοιπες χωρες.
Το αδιέξοδο λοιπόν φαντάζει πλέον σαν βεβαιότητα. Και οι δυο περιπτώσεις θα φέρουν εξεγέρσεις , αναταραχές, εκποίηση κεκτημένων, και οι βίαιες αλλαγές πιθανούς πολέμους που θα αποσκοπούν στον έλεγχο των πηγών ενέργειας.(δηλ.των πετρελαίων)
Θα αφήσουμε την αυθόρμητη τάξη να ισορροπήσει τα φαινόμενα; ή θα παρέμβουμε ; (το τελευταίο με φοβίζει περισσότερο).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: λόγω των ενεργειακών αδιεξόδων, βρισκόμαστε σ’ένα κομβικό σημείο ,σ’ένα μεταβατικό στάδιο , η ανθρωπότητα βιώνει τους πόνους ενός τοκετού που δεν γνωρίζει τι κυοφορει,οι τράπεζες χάνουν την ρευστότητα τους, οι εταιρείες τους πελάτες τους, τα προϊόντα ακριβαίνουν, τα κοινωνικά κράτη αδυνατούν να προσφέρουν προστασία στους πολίτες και οι πολιτικές δυνάμεις και ιδεολογίες αδυνατούν να προσφέρουν λύσεις που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα που έρχεται.
Ποιος άραγε έχει την δύναμη να αλλάξει τον κόσμο;
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Ποτέ άλλοτε η γνώση δεν είχε τη δύναμη που έχει σήμερα. Είναι η κυρίαρχη τάξη. Την κατέχουν λίγοι και ωφελούνται όλοι.
Και για να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα, πότε θα περάσει η κρίση; Η απάντηση είναι ότι πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε φτωχά και το ερώτημα είναι αν ζούμε και αξιοπρεπώς
πηγη:Fileleftheros1966.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου